welkom

Lorem Ipsum Dolor Sed aute cupidatat eiusmod sint sit, qui magna sint sed eiusmod do labore sed aliquip. Qui, ullamco, cillum deserunt amet dolor ut velit excepteur.

Korte inleiding Met mijn gezegende leeftijd van meer dan 60 lentes is het hardlopen genieten geworden, soms nog heerlijk afzien, maar dan niet meer tot het zwart me voor de ogen ziet ...

Paragraph Heading Minim est in aliquip est eu sit et qui velit amet in magna sint? Ea ut, veniam dolore elit sed. Dolore est in. Non, magna fugiat est velit. Mollit occaecat in ex in in. Proident anim sit amet in culpa occaecat? Magna irure nisi. Ut dolor enim, proident adipisicing sed pariatur, aliqua magna pariatur cillum nostrud ut officia, ut mollit. Enim esse ullamco aliqua est non labore et dolore, mollit velit pariatur?

Elsi’s en Micha’s marathon- & ultrasite Sterven doe je maar een keer, bijna sterven kan altijd

Wees welkom! Beste collega-marathon- & ultralopers Met mijn 64 jaar lijkt het misschien niet meer opportuun om nog een webstek up to date te houden. Maar vermits ik beroepshalve nu de pensioengerechtigde leeftijd bereikt heb ga ik wat meer tijd hebben om het een en ander op 't net te zetten. Hoewel ik ook al webmaster van mijn atletiekclub ben (www.joggingclubgenk.be), van "mijn eigen organisaties", nl. de Louis Persoons Memorial Marathon (www.lpm-marathon.be) en de ultrarun, de Coal Miners' trail (www.cmtrail.be), van het Haspengouw Challenge hardloopcriterium (www.haspengouw-challenge.be) wil ik - voor de actieve loopdagen die me nog resten - mijn belevenissen op marathon- en ultravlak alsnog voor de (geïnteresseerde) medemens via deze nieuwe webstek wereldkundig maken. Of hier behoefte aan is, laat ik in het midden. Wat mijn prestaties betreft, wel, deze zijn niet (meer) van die aard dat men er van achterover valt. Verre van, zelfs! Mijn besttijden van 3.08, 3.09 ... zijn mooie herinneringen. Momenteel stopt de chrono tussen 4 u. en 4.30 u. ... en soms (vaak) nog later. Met veel vallen en opstaan heb ik met de jaren geleerd dat het - voor mij althans - geen zin meer had om tot het uiterste te gaan. Naarmate ik meer en meer marathons (in veel mindere mate ultra's) begon te lopen, ging ik meer plezier beleven aan het tragere werk. Ik merkte dat ik in de groep van 'tragere lopers' meer en meer contact kreeg, en na verloop van enkele maanden kon ik op de vele gezichten die ik overal herkende ook namen plakken. Bij elke volgende wedstrijd waren de ontmoetingen legio en zo ontstond een zekere vriendenkring, een fijne groep mensen met dezelfde ambitie : zo lang mogelijk blijven lopen, in een gezapig tempo en zo mogelijk in aangenaam gezelschap. Niets meer, maar ook niets minder. Ik acht mij dan ook gelukkig tot deze fijne groep sporters te behoren. Bij leven en welzijn Micha, alias het konijn

Samen met Ben Mol, een vriend die me nauw aan het hart ligt, na de Amsterdam marathon 2011

Elsi op het podium in Kevelaer